O czym mogą świadczyć bóle stawów

Jesień już pełną parą. Temperatura także nas nie rozpieszcza. Jestem wielką fanką jesiennych barw, ale prawda jest taka, że ta pora roku mocno sprzyja przeziębieniom i problemom stawowym. Jestem przykładem osoby, która cierpi na bóle stawowe i nie życzę ich nikomu. Najgorsze jest to, że niesamowicie ciężko jest się ich pozbyć.

Ja tak naprawdę walczę z problemem już kilkanaście lat i wcale nie ustępuje, a prawda jest taka, że bóle stawów mogą świadczyć o naprawdę poważnych problemach zdrowotnych.

Na samym początku można wnioskować, że bóle oznaczać mogą zapalenie stawów, albo uszkodzenie mechaniczne. Te drugi bardzo łatwo rozpoznać.

Objawia się to bólem po stłuczeniu lub jakimkolwiek wysiłku. W przypadku zapalenia mamy zupełnie inne objawy. Zapalenie stawów to grupa chorób, w których przebiegu dochodzi do uszkodzenia, zniekształcenia i ograniczenia ruchomości stawów. Najczęściej bolą wtedy więzadła albo ścięgna. Stawy potrafią także sztywnieć, a do wszystkiego dochodzi gorączka i obrzęk. Pomóc mogą oczywiście maści, ale jeżeli ból nie przechodzi to najlepiej udać się do specjalisty. Z zapaleniem stawów nie ma żartów i schorzenie to prowadzi do wielu powikłań. W przebiegu zapalenia stawów może dojść do zajęcia także innych narządów. Istnieje ponad 100 rodzajów zapalenia stawów, jednak najczęściej występuje tylko kilka typów. Szczególnie niebezpieczne jest reumatoidalne zapalenie stawów zwane inaczej RZS. W naszym kraju z tym schorzeniem zmaga się około 200 tysięcy ludzi. Znacznie częściej dotyka kobiety i może mieć podłoże genetyczne. Poza typowymi objawami dla zapalenia stawów, RZS charakteryzuje się jeszcze pojawieniem się guzków reumatoidalnych pod skórą w okolicach łokci.

Kolejnym schorzeniem stawowym, które często jest RZS jest łuszczyca stawowa, czyli ŁZS.

Jest to schorzenie współistniejące w przebiegu łuszczycy i może na nie zapaść do 30% procent chorych na tę przypadłość skórną. Choroba ta jednak różni się od RZS, chociaż na pierwszy rzut oka tego nie widać. Zacznijmy od tego, że chory nie wykazuje dodatniego współczynnika reumatoidalnego. Dodatkowo zmiana chorobowa dotyczy tylko jednej strony albo jednego stawu. Nie ma też bardzo charakterystycznych dla RZS guzków reumatoidalnych. Wyróżnia się pięć rodzajów łuszczycy stawowej:

• zapalenie stawów międzypaliczkowych,
• symetryczne zapalenie wielu stawów (przypominające RZS, w niektórych przypadkach prawie nie do odróżnienia),
• zapalenie jednego stawu lub niesymetryczne zapalenie wielu stawów,
• zniekształcająca łuszczyca stawowa dłoni i stóp,
• zapalenie stawów krzyżowo-biodrowych i/lub kręgosłupa.

ŁZS objawia się przede wszystkim bolesnością stawów, zaczerwienieniem i obrzękiem, zniekształceniem palców, zmianami skórnymi, zmianami na paznokciach i bardzo bolesnym zapaleniem ścięgien. W leczeniu łuszczycowego zapalenia stawów bardzo istotna jest szybka i prawidłowa diagnoza, gdyż inaczej choroba będzie postępować. Choroba powinna być leczona przez dwóch specjalistów jednocześnie – dermatologa i reumatologa. Jest to też choroba przewlekła i autoimmunologiczna.

[vlikebox]

Kobiety, które cierpią na problemy stawowe mogą chorować na osteoporozę.

Jest to choroba zwyrodnieniowa stawów, która należy do grupy dziesięciu chorób powodujących najcięższe kalectwo na świecie. Jej przyczyną jest zaburzenie jakości i ilości chrząstki stawowej. Jej pierwsze objawy pojawiają się zwykle pomiędzy czterdziestym, a sześćdziesiątym rokiem życia. Osteoporoza jest chorobą szkieletu prowadzącą do złamań kości, które mogą wystąpić nawet po niewielkim urazie. Rozwój osteoporozy przyspieszają szczególnie zła dieta, papierosy, alkohol, mała aktywność fizyczna i niedostateczna ekspozycja na światło słoneczne. Osteoporoza jest niezwykle powszechną chorobą u osób w wieku podeszłym. Leczenie wymaga pobytu w szpitalu i rehabilitacji. Osteoporoza początkowo nie daje żadnych zauważalnych objawów. Pojawiają się one dopiero gdy wystąpi złamanie kości, choć nawet wtedy mogą zostać przeoczone lub zbagatelizowane. Niestety, najczęściej dochodzi do złamań kręgosłupa. Osteoporoza początkowo przebiega skrycie, dlatego należy o niej myśleć, zanim dojdzie do złamania kości. Osoby zagrożone jej rozwojem (kobiety po menopauzie, mężczyźni powyżej 65. roku życia oraz osoby z innymi czynnikami ryzyka wystąpienia osteoporozy) powinny się zgłosić do lekarza w celu ustalenia dalszego postępowania.

Nie są to jednak wszystkie rodzaje problemów stawowych. Kolejną grupą są spondyloartropatie.

Są to zapalenia stawów z zajęciem stawów kręgosłupa, których charakterystycznym objawem są bóle kręgosłupa albo pleców. Ból najczęściej pojawia się w nocy, albo po ćwiczeniach i odpoczynek nie daje absolutnie żadnej poprawy. Spondyloartropatie (SpA) są wzajemnie powiązaną grupą chorób reumatycznych, które charakteryzują się wspólnymi objawami klinicznymi i podobieństwem uwarunkowań genetycznych. Do objawów tego zespołu chorób zaliczamy: ból pleców o charakterze zapalnym, zapalenie stawów, zapalenie przyczepów ścięgnistych (pięta), zapalenie tęczówki, dactylitis, łuszczyca skóry, choroba Leśniowskiego-Crohna/wrzodziejące zapalenie jelita grubego, dobra odpowiedź na NLPZ, wywiad rodzinny spondyloartropatii, obecność HLA B27, zwiększone stężenie CRP. W niektórych przypadkach, szczególnie w początkowym okresie choroby, trudno ustalić rozpoznanie, ale cechy kliniczne przemawiają za spondyloartropatią. W ostatnich latach ustalono nowe kryteria klasyfikacyjne dla rozpoznawania osiowej spondyloartropatii zapalnej, która zwykle stanowi pierwszą fazę rozwoju zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa.

Chorób stawów jest jednak o wiele więcej i ciężko je wszystkie opisać.

Należą do nich jeszcze choroba Stilla, młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów, dna i dna rzekoma, i bakteryjne zapalenie stawów. Dla osób cierpiących na te zwyrodnienia zaleca się dietę z niską zawartością kwasów tłuszczowych. Nadwrażliwość pokarmowa może pogarszać stan zdrowia chorego. Są też oczywiście naturalne sposoby, które może nie leczą zwyrodnień, ale na pewno pomagają w czasie dolegliwości bólowych. Alternatywą dla środków przeciwbólowych może być choćby proszek z dzikiej róży. Tradycyjne leki przeciwbólowe mogą powodować chorobę wrzodową i dlatego warto je ograniczać do niezbędnego minimum.Dzika róża zawiera wiele składników, których pozytywnego wpływu na funkcjonowanie organizmu nie sposób przecenić. Proszek z dzikiej róży zawiera natomiast składnik, który nazywa się gopo. Jest to substancja, która potrafi leczyć stany zapalne. Dodatkowo, dzika róża ma ogromne zasoby witaminy C, co wspomaga odporność. Jest bogata w minerały, fosfor, żelazo, wapń. Owoc róży bez pestki (proszek) to:

• źródło błonnika (rozpuszczalnego i nierozpuszczalnego) regulujące pracę jelita grubego, rozmiękczenie stolca, czyszczenie zachyłków jelita grubego i dodatkowo źródło naturalnej witaminy C.
• źródło naturalnej witaminy C oraz witamin z grupy A, B, E, K i flawonoidów, chroniących witaminę C przed rozkładem.

Łyżeczkę proszku zażywać 2-3 razy dziennie przed posiłkiem obficie popijając. Dzika róża ma też inne właściwości:

• Naturalna witamina C zawarta w róży hamuje procesy starzenia się organizmu, miany miażdżycowe oraz ma działanie ogólnie wzmacniające.
• Wpływa na polepszenie odporności przed infekcjami.
• Hamuje wytwarzanie się w przewodzie pokarmowym niebezpiecznych nitrozoamin powstających w wyniku spożywania warzyw obficie nawożonych związkami azotu.
• Róża pomocniczo stosowana jest do leczenia różnych schorzeń wątroby, nerek i przewodu pokarmowego.
• Nowe badania wykazują skuteczność stosowania tej rośliny w chorobach zwyrodnieniowych stawów.

Preparat zawierający proszek z dzikiej róży budzą coraz większe zainteresowanie wśród reumatologów na całym świecie.