Zielona herbata znana w Chinach i Japonii od przeszło 5000 lat stała się dla tych ludzi napojem codziennym.
Do Europy dotarła stosunkowo późno, bo w XVII wieku. Jednakże nie zagościła na stołach zbyt długo, gdyż Anglicy zaczęli sprowadzać z Azji czarną herbatę.
W ciągu kilkunastu lat znacznie wzrosło zainteresowanie zieloną herbatą z uwagi na jej dobroczynne działanie na organizm.
Obecnie wytwarza się rocznie na świecie ok. 600 000 ton zielonej herbaty, z czego aż 75% w Chinach. Herbata zielona w przeciwieństwie do czarnej nie podlega procesowi fermentacji, dzięki temu liście zachowują zielony kolor. Uważana jest za najzdrowszą z herbat, z uwagi na największe właściwości lecznicze. Napar ma kolor słomkowy, zielono-żółty i słodko-gorzki smak. Dla zdrowia dobrze jest wypijać dziennie minimum 3 filiżanki zielonej herbaty. Uważna jest za napój sprzyjający zdrowiu i długowieczności, bo skutecznie hamuje procesy starzenia organizmu.
Dlaczego warto pić zieloną herbatę? Istnieje ku temu wiele powodów.
Zawiera sporo witamin (B1, B2, B5, K, C, E, K, PP), związków mineralnych (magnez, wapń, żelazo, fosfor, sód, mangan, fluor, jod, krzem) oraz garbników i alkaloidów (teofina, lecytyna, związki purynowe, kumaryna, teobromina) i barwników (chlorofil, ksantofil, tealawina, karoten, tearubigina).
- Posiada właściwości antyrodnikowe, zapobiega przedwczesnemu starzeniu, zawiera polifenole.
- Pobudza trawienie, zapobiega tym samym zaparciom, pomocna przy odchudzaniu.
- Dzięki dużej zawartości fluoru chroni zęby przed próchnicą, wzmacnia dziąsła i kości.
- Zapobiega kamieniom w wątrobie, nerkach i pęcherzu moczowym.
- Wykazuje działanie antynowotworowe i antymutagenne.
- Wykazuje działanie przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe (pomocna przy przeziębieniach, biegunce).
- Obniża poziom „złego” cholesterolu LDL, a podwyższa ten „dobry” HDL.
- W zależności od długości parzenia działa orzeźwiająco i pobudzająco albo odprężająco.
- Reguluje ciśnienie krwi oraz wykazuje działanie przeciwzawałowe.
- Zawiera trzy razy mniej kofeiny niż czarna herbata.
- Chłodny napar stosuje się do przemywania oczu przy zapaleniu spojówek i powiek.
- Powszechnie stosowana w kosmetyce, wyciągi z zielonej herbaty dodawane do kremów i balsamów skutecznie chronią skórę przed szkodliwym wpływem słońca, w maseczkach – wykazuje działanie przeciwzmarszczkowe, w żelach do kąpieli – mają działanie przeciwbakteryjne i orzeźwiające.
[vlikebox]
Parzenie zielonej herbaty
Najlepsza do parzenia zielonej herbaty jest miękka woda źródlana, niechlorowana, uboga w wapń, a bogata w tlen. Najwygodniej zaparza się jej liście w pękatych czajniczkach z zaparzaczem. Najlepiej smakuje w cieniutkich porcelanowych filiżankach lub w specjalnych czarkach do tego przeznaczonych. Nie wolno zaparzać liści wrzątkiem! Wtedy traci swoje cenne właściwości, staje się mętna i cierpka. Łyżeczkę suszu zaparzamy wodą o temperaturze 60-85 stopni Celsjusza w zależności od gatunku. Należy odczekać po zagotowaniu wrzątku od 3-14 minut. Jeśli chcemy uzyskać efekt pobudzenia, to należy zaparzać liście 2-3 minuty. Wtedy wydziela się najwięcej teiny. Jeśli natomiast herbata ma działać na nas odprężająco, zaparzamy 7-8 minut, nie dłużej, bo stanie się gorzka. Te same liście można zaparzać nawet do trzech razy, za każdym razem będzie miała nieco inny smak. Nie zaleca się dodawania cukru do naparu, bo zaburzy jej smak i straci niektóre właściwości lecznicze. Można natomiast dodać plasterek cytryny bądź listek mięty czy melisy.
Kto nie może pić zielonej herbaty?
Ponieważ utrudnia wchłanianie żelaza, nie powinny po nią sięgać osoby cierpiące na anemię, ludzie chorzy na jaskrę oraz dzieci do 10 roku życia z uwagi na teinę. Kobiety ciężarne mogą pić zieloną herbatę, lecz w rozsądnych ilościach do dwóch szklanek.
